Vakker kveld, hard morgon

Det var ein slik vakker kveld. Sol og regn. Blikkstille. Og ein heil regnboge som strålte.
Så. Grytidleg om morgonen. Det var ikkje kjekt. Å stå på flyplassen og sjå at ein viktig livsfase var forbi.
Det er ikkje til å unngå. Det skjer jo med oss alle ein dag. Burde eigentleg ha applaudert det modige steget.
Andre stader går det òg hardt for seg. I kampen om å finna ut kva som er opp og kva som er ned. Ikkje anna å gjera enn å stå på.