Den grå perioden

Dette er den psykologisk kaldaste perioden i heile året. Mai-juni med fem grader, kald, kald austavind og eit tjukt, grått skylag.

Og eg står ved vindauget med, ja nettopp, kaffekoppen og berre ser på det heile. Ikkje anna å gjera.

"Skogen", som eg planta for ti år sidan i hagen, veit godt at det berre er å drøya lengst mogleg med å visa fram nokre grøne blad. Såpass har den forstått desse ti åra. Ein spurv prøver å setja seg på ein av dei tynne greinene. Men finn ut at det er best å venta i minst ti år til.

Og oppe i ein telefonstolpe sit det ein måse og remjar som vanleg. Så det går gjennom marg og bein.