Fredsarbeid på eit kjøkken

Var på fest i helga. Eit par skal ut på reise i den store verda for eit halvt år. Og tok avskjed med fest. Deriblant med nokre afghanske ungdommar.
På kjøkkenet stod nokre og prata. Ein afghansk ungdom klimpra på ein gitar. Det spesielle med gitaren var at den berre hadde to strenger. For at den skulle likna mest mogleg på eit tradisjonelt afghansk instrument.
Han som spela skal visstnok ha vore gjetar der han kom frå. Og nå sat han på eit norsk kjøkken og klimpra på gitaren.
Og, som alltid når det er fest, så klarer eg ikkje å la vera synga på salmane mine.
Så dermed blei det læstadianske og nordiske salmar, akkompagnert av eit afghansk strengeinstrument.
Verre var det ikkje. Slik blei det fred den kvelden.